Willems column: Hij komt, hij komt…….

De klok loopt langzaam naar half negen. De televisie in de hoek kondigt hoog bezoek aan. Buiten raast de oostenwind zuur over de atletiekbaan. In deze decembermaand hoop je er natuurlijk op, maar het is en blijft spannend. Het is één minuut na half negen; de speakers bulderen een ‘hoor wie klopt daar kinderen’ door de ruimte. Hier en daar wordt zachtjes meegezongen. Het merendeel kan echter van de spanning geen woord uitbrengen. Een heer van stand schrijdt via de keuken de kantine binnen. Je voelt de zenuwen door de kelen jagen. Wel verwacht, nooit gedacht, maar daar is hij toch echt. Sinterklaas. Vooral in deze tijd van verdwijnend etiquette en toenemend gebrek aan goede smaak is dit voor ons allemaal een geluksmomentje, een onbetaalbaar cadeau.

Sint is bekend bij de vereniging en neemt plaats aan de bar, alsof dit een wekelijkse bezigheid van hem is. Je kunt aan de keuze van zijn knappe assistente zien dat de Sint een man van de wereld is. Het heeft wel wat weg van Amerikaanse blues en middle of the road rock opgediend met een vleugje Britse disco- en funkgetinte stijl, gemarineerd in weemoed, nostalgie en levenswijsheid. Het is net of de tijd hier even stil staat.

Met een flinke dosis pathos vertelt hij het muisstille publiek dat GVAC niet te klagen heeft over een tekort aan leden. En dat een dergelijk rijke sporters schare natuurlijk vooral te danken is aan alle mooie voorzieningen en natuurlijk de professionele begeleiding. Maar een vereniging zonder vrijwilligers heeft geen bestaansrecht en gelukkig heeft deze vereniging er veel. Nooit genoeg, maar toch…..heel veel.

En van dat vrijwilligerswerk profiteert iedereen. Het begint al met het openen van de deur bij baan 7, natuurlijk door een vrijwilliger. Achter de bar, juist ook een vrijwilliger. De informatie over het avondprogramma, de warming up en ook diegene die zich voor de auto’s werpt om een veilige oversteek voor de lopers te verzorgen, juist;  allemaal vrijwilligers.

Sommige vrijwilligers zijn zichtbaar, staan vaak in de schijnwerpers en anderen zie je en hoor je niet of nauwelijks.

De Sint wil deze avond een paar van die mensen in het warme licht plaatsen. In het kader van de crisis en dus bezuinigingen dit jaar geen buitenlandse reizen cadeau, maar een door hem persoonlijk van een bisschoppelijke zegen voorziene chocoladeletter.

Perry van der Zanden wordt bedankt voor zijn crisismanagement. Is de spin in het web bij nacht en ontij. Staat samen met zijn vrouw garant voor een warme ontvangst bij baan 7 en zorgt, zeker niet onbelangrijk, voor een natje en een droogje.

Piet Smeijsters, beter bekend als de bodyguard. Hij showt zijn harde buitenkant, maar iedereen weet dat hij een heel lief klein hartje heeft. Persoonlijke begeleider en steun en toeverlaat van ons aller Anke. Het is zo gewoon, als je het zo steeds weer doet. Nee, het is juist heel bijzonder, als je dat steeds weer doet. Het poetsen van de kantine doet hij ook nog. Al doet hij dat volgens Piets zeggen niet alleen, dus de anderen ook bedankt.

Rein Velema, alias de handyman. Hij zorgt voor een tip top baan. Heeft eigen duur gereedschap en de geruchten doen de ronde, dat hij zo af en toe een power nap doet in zijn eigen hok met bed. Van ons mag hij.

Met een rare onzekere grimas wordt kanjer Peter Daamen bij de Sint geroepen. Vaak staat hij voor de bar, maar is er ook veel achter te vinden. Zo’n no nonsens man, een aanpakker zonder zeuren. Altijd inzetbaar, een echte GVAC-er. Hij vindt zichzelf een harde ‘knook’, maar het traanvocht op de oogbol verraadt zijn emotie. Hij is echt niet van steen, hij is echt geen ongevoelige onbezorgde bink. Je bent een mooie warme mens, aldus de Sint.

Iedere vereniging moet tegenwoordig een nerd binnen de gelederen hebben. GVAC heeft het getroffen met Sander van Kemenade. Een mooie website en alle informatie op de TV-schermen. Hij reageert snel en je hoort hem zelden mopperen. Prachtig.

Christel Koeling vindt de Sint wel een stoer wijf. Samen met een ander lekker ding zorgt zij voor de mooie kledinglijn. Zij hoeft maar één keer te voelen en weet dan de maat al. Zij is een duizendpoot bij vrijwel alle evenementen en de drijvende kracht bij het GVAC jeugdkamp. Fantastisch.

Jos Strijbos of zoals Sinterklaas in vloeiend Spaans zei: “Pedro precisio”. Hij doet de halve marathon training. Hij doet de dingen goed of helemaal niet. Het was Sint overigens niet helemaal duidelijk of de zeer lange warming up kwam door een tragere Jos of door een uitgebreidere warming up. We gunnen Jos het voordeel van de twijfel.

Jurgen Hoenjet wordt door de Sint bestempeld als fijne vent. Hij is betrouwbaar, dus je kunt op hem rekenen. Een man een man, een woord een woord. Jurgen neemt vol gaarne zijn letter in ontvangst en maakt van de gelegenheid gebruik om niet de ring van de Sint te kussen, maar wel de assistente. Tegen haar vertelde hij ook nog terloops dat ze wel ontzettend mooi geknipt was. Inderdaad.

Ook uw hofschrijver werd bedankt voor de zeer uitgebreide omschrijvingen, de goede toonzetting en het neerzetten van de juiste sfeer in de vereniging.

Onze eerlijke Frank Bartelink kon helaas niet in het zonnetje gezet worden. Begeleider van groepen en coördinator van EHBO-ers. Een niet te onderschatten zeer belangrijke taak. Sint zorgt wel dat de letter aan Frank toegediend wordt. Hopelijk valt de keuze hierbij niet op een infuus.

Last but not least om maar eens een goed Spaans gezegde te gebruiken is onze Henk Santing, een verenigingsman in hart en nieren. Hij is er altijd, je kunt echt op hem rekenen. Gewoon een fijne lieve man die bij tijd en wijle ook nog bloemetjes uitdeelt, met zorg geplukt uit zijn eigen tuin.

Zoetgevooisd gaat de Sint verder. Sint is bekend met de GVAC-feesten, weet van de grote en kleine verdrietjes. De onderlinge vertrouwensband is steeds opnieuw voelbaar, het belangrijke geven en nemen vindt hier volkomen integer plaats, aldus de Sint. GVAC doet wat een vereniging moet doen: “MENSEN VERENIGEN!”.

Sint benadrukt die onderlinge verbintenis nog eens; help elkaar op sportief gebied, maar vooral ook daarbuiten.

De Sint wenst tot slot iedereen nog hele fijne feestdagen en een mooi nieuw jaar. Hij verdwijnt hierna vrijwel geruisloos richting de keuken, het GVAC-publiek blijft enigszins verward achter. Dank je wel, Sinterklaas.