Willems column: Gladiatorentocht

De laatste training voor de marathon van Eindhoven. Er zijn bij onze groep leden die voor andere evenementen trainen en die moeten dus nog de vereiste kilometers maken. Onze marathongroep is een bijzonder gezelschap en dat blijkt ook wel uit de marathons die op het programma staan. Behalve Eindhoven en Amsterdam ook Etten-Leur, Valencia, Berenloop op Terschelling en de Bergmarathon in Roemenie. Stuk voor stuk mooie uitdagingen.

Twee groepen vanmorgen wilden en moesten nog extra trainingskilometers maken en dat werd dus geregeld. Femke, Roy, Ger V. onder begeleiding Marjolijn en Hans van S, Karin, Georg, Leo L. onder begeleiding van Fritz op de fiets. Zij starten om half acht en maken een rondje van tien kilometers.

Dit tiental sluit een uurtje later aan bij de grote groep. Vandaag, zaterdag 4 oktober, is het inderdaad de laatste training, maar traditiegetrouw is dat ook de verrassingsloop. Een gezonde geest zit in een gezond lichaam is het motto. Vandaag wordt dus de intelligentie getoetst van onze teams.

We hebben vandaag het laatste lekkere oktoberweer aldus de voorspellingen. Een fraaie dag met overdag zonnige perioden, maar ook met veel bewolking. De temperatuur is 19 graden, maar dat is met 15 kilometers voor de boeg goed te doen. Net niet te warm.

Judith en Wim lopen vanmorgen niet mee. Zij zijn in Zeeland voor hun marathon. Ik kan nu schrijven, dat ze allebei de finish van deze hele zware marathon hebben gehaald. Een prima tijd. Een prachtige prestatie. Proficiat.

We starten pas om half negen. Werkelijk een luxe aanvangstijdstip. De groepen worden ingedeeld en bij iedere team wordt een captain vrijwillig aangewezen. Deze keer is de keuze gevallen op de ‘powervrouwen’. Er hangt een goede sfeer. Een beetje ‘shiny happy people’. De spanning neemt toe, het borrelt, het gist en het sist binnen de diverse teams.

Er is één route, maar die wordt zowel links- als rechtsom gelopen. Zo gaan drie groepen, telkens na 5 minuten, linksom en komen op de Markt in Knegsel bij hun eerste post, Fritz.  Fritz heeft zich voor deze gelegenheid gehesen in een prachtig brandweerpak. Ik verwacht dat de echte brandweerman, Frans dus, dit met enige jaloezie zal moeten verwerken.  Een kaartje met LET OP !!! Ik ben NIET: WILLEM VAN DE BRANDWEER is qua verhaal bij bijna niemand bekend, maar wordt na afloop nader toegelicht.

Bij Fritz wordt de groepskennis getest over beroemdheden. Dit gaat alle groepen goed af. De groepen, die rechtsom lopen komen bij de Hazenwinkel bij hun eerste post, Ger R. en Willem. Daar wordt de kennis getest over dieren. Welke afgebeelde dieren leven nog en welke zijn uitgestorven. Na de eerste test gaat iedereen verder richting Geitenboerderij. Daar is voor iedereen de tweede post, Tony en Annelies. Hier is een soort “Grootmoeders snoepkraam” ingericht en ook hier wordt de kennis getest. Deze keer moeten ze invullen welke marathonsteden bij de afgebeelde logo’s horen.  Hier hebben bijna alle teams de volle negen punten behaald.

Het feest is begonnen. Bij Ger  en Willem verschijnt als eerste groep Leo W, Annemarie, Boudewijn en aanvoerster Hannie.  Deze groep heeft duidelijk meer verstand van verzekeringen dan van dieren.

De tweede groep Art, Jaap, Leon. Femke en Ine doen de opgave in goed onderling overleg. En deze besluitvaardigheid leidt tot een behoorlijke score.  De derde groep Leo L, Evert, Elly, Hans van S. en Wally doen het vanuit een wiskundige benadering, maar dat zij we van haar ook gewend. Ze komen tot een hoge score, ondanks het feit dat ze de blobvis in het begin aanzagen voor een verklede Fritz.

Het verkeer rechtsom hebben we hiermee gehad. Het verkeer linksom gaat nou nog komen. De groep Karin, Hans L, Georg, Harry onder leiding van Marjolijn scoren hoog.  Een hoge mate van levenservaring geeft hier de doorslag. De groep Mariska, Lisette, Roy, Jurgen, Ger V. onder leiding van Francien weet deze post mis te lopen. Zij krijgen de opdracht bij baan 7. De laatste groep Mary, Ed, Ronald en Trees (Rik is geblesseerd uitgevallen) vinden de vragen, zonder dat Ed internet kan raadplegen, moeilijk.

Bij terugkomst op de thuisbasis worden de uitslagen meteen nagekeken. Nadat de laatste onder de douche uit is (in dit geval een dame) en iedereen een voortreffelijk stuk slagroomgebak heeft gekregen neemt Evert het woord. Hannie, Rik en Ger V. enorm bedankt voor het lekkere gebak. Heel lekker.

Als juryvoorzitter word ik naar voren gedirigeerd en kan aan het werk. Voordat de uitslag van de verrassingsloop wordt behandeld loop ik even langs de door mij als begeleider tijdens de training opgedane emoties.

Allereerst wordt Rik aangesproken op zijn gedrag tijdens de trainingen. Iedere, dan wel bijna iedere training, lopen pochen over zijn bevruchting in Madrid door vijf Griekse godinnen, is bij velen, vooral de mannen, in het verkeerde keelgat geschoten.  Ik zal de details niet in deze column schrijven, maar schokkend waren en zijn ze. Een oorkonde als grootste bluffer viel hem ten deel als ook de rode blos op zijn wangen.

Een gevoel van teleurstelling was mij overkomen bij het afscheid van Aimee en Tomio, twee weken geleden. Aan deze twee uitermate leuke lopers gaf ik een klein presentje.  Een setje handboeien om in het verre Arizona nog eens terug te denken aan wie nou echt, in deze regio tenminste,  je beste vriend is. Een geschreeuw en gejoel van jewelste was mijn deel. Mary en Trees wilden ook zo’n setje, maar dan wel van die echte en van die grote. Want wat je daar allemaal mee kon?!!, aldus de dames. Inderdaad: a dirty mind is a joy forever. Vandaag stonden ze opnieuw in de aandacht. Ze waren een stuk stiller dan de twee weken daarvoor. Ze waren gewoon muisstil.  Ook zij kregen rode konen, zweetdruppels op het voorhoofd en een presentje waardoor zij een nog boeiender leven kunnen gaan leiden. Boudewijn stond er geboeid naar te kijken.

Nog even werd de aandacht gericht op onze coördinator. Voor hem is het iedere zaterdag toch een soort examen afleggen. Vandaag werd hij bedankt voor zijn inzet en de marathongroep was unaniem van mening dat Evert cum laude geslaagd was. Hij is nu in het bezit van een oorkonde, waaruit blijkt dat hij ook dit examen weer prima heeft doorstaan. Nogmaals bedankt.

De verrassingsloop had een verrassende uitslag. Als zesde was geëindigd het team van Hannie met 18 punten. Met hetzelfde aantal, 22 punten, waren geëindigd de teams van Ine, Marjolijn en Trees.  De prestatie van het team van Trees  heeft een extra vermelding verdiend. Ondanks het betere spiekwerk van Ed op internet toch geen eerste worden is toch wel een prestatie op zich.

Met 23 van de mogelijk 27 te behalen punten hadden de teams van Francien en Wally uiteindelijk toch de friste geest in een fris lichaam. Een finale vraag moet daarom uitsluitsel brengen. Hoeveel kilometers zouden we in deze voorbereiding gaan lopen? Team Wally zegt 350, team Francien 364. Het goede antwoord is 357 kilometers. Beide teams dus wederom gelijk. Voorzitter hakt de knoop door. Team Francien wint, want de leidster van het andere winnende team was niet aanwezig. Geen mooie beslissing, maar Art vroeg niet voor niets om het kort te houden. De prijs, lekkere bonbons, werd sportief gedeeld met de overige lopers en zo hoort het: “ Samen spelen, samen delen”.

Aan Evert wordt de afsluiting gegund. Samen met Lau bedankt hij Jurgen voor zijn inzet als barkeeper. Elke zaterdag een barman hebben is een luxe. Jurgen was compleet verrast maar vond het bedankje ontzettend leuk.

Evert gaat verder en bedankt Fritz en Willem voor hun begeleiding van de lopers en overhandigt beiden een presentje. Frits neemt het woord en bedankt de groep voor de prettige samenwerking, het vele lachen en daardoor de pijn aan zijn kaken, de goede tips en Fritz benadrukt dat hij de periode als heel prettig en leuk heeft ervaren. Willem wil ook iets zeggen: “Ik vond het ook leuk”.

Onze belangrijke dames, Tony en Annelies worden even in het zonnetje gezet. Elke zaterdag, op één of meerdere posten,  de groepen te verzorgen is geen makkie. Het wordt wel door iedereen enorm gewaardeerd en door het cadeau en een oorverdovende ovatie nog eens extra benadrukt.

Evert sluit zijn gedeelte af. Art springt op en wil……………….. Boudewijn neemt het woord. Art gaat weer zitten. Boudewijn benadrukt nog een keer de onmisbaarheid van Evert, de manier waarop Evert het marathongebeuren begeleidt, roemt hem terecht voor zijn inzet. Hij bedankt hem, uit naam van de marathongroep, voor alles. Ook Evert krijgt een mooi presentje en hem valt ook een welgemeend applaus ten deel.

De ochtend loopt ten einde. We hebben met elkaar gestreden, veel plezier gehad, veel gelachen, elkaar geholpen, elkaar uit de put gekletst, elkaar vertrouwen gegeven, elkaar sterker gemaakt, elkaar ervoor klaargestoomd.  Samen waren we toch: ‘een byzonder maexel’.

De loopevenementen volgen elkaar nu in rap tempo op.  Deze gaan jullie weer heel veel plezier brengen. En jullie weten het allemaal: “teleurstelling zit niet in het resultaat, maar zit in de verwachting”. Dus lekker lopen en de lat niet veel te hoog leggen. De begeleiders zijn er allemaal van overtuigd, dat het jullie gaat lukken.

Mocht je even in de put zitten, dan denk maar aan die mooie voorbereiding die we samen gehad hebben, dan krijg je meteen weer de goede energie. Geniet met volle teugen, heel veel succes en in Eindhoven tot bij Dijk 9.

Deze marathon wordt voor jullie zeker geen herfstoffer, maar wordt een fantastische gladiatorentocht.

Groet Willem.